Communicatie is altijd moeilijk, vooral als het gaat om de aankondiging van een ernstige diagnose. Een team van Amerikaanse onderzoekers heeft Never Words geanalyseerd en enkele oplossingen bedacht...
Hoewel de razendsnelle vooruitgang in de behandeling van ernstige ziekten zoals kanker, chronisch hartfalen en terminale longziekten bemoedigend is, blijven bepaalde 'tijdloze' componenten van de patiëntervaring bestaan, met name angst. De onderzoekers wijzen erop dat communicatie over de aard, het doel en de duur van complexe behandelingen, evenals het stellen van realistische verwachtingen, nog steeds stuit op ervaringen van patiënten zoals angst, intense emoties, gebrek aan medische expertise en onrealistische hoop op genezing.
Zelfs één enkel woord kan patiënten en hun familie bang maken, hun autonomie verminderen en gedeelde besluitvorming mogelijk ineffectief maken. Volgens de onderzoekers kan het gebruik van ongevoelig taalgebruik om cruciale informatie over te brengen de emotionele nood van patiënten verergeren, die soms aan de radar van zorgverleners ontsnapt.
Tot de “verboden woorden” die werden geïdentificeerd, behoren zinnen als: “We kunnen niets anders doen”, “Ze zal niet beter worden” of “De zorg intrekken”. Deze termen kunnen het vertrouwen van patiënten en hun familie ondermijnen, waardoor ze zich niet vrij kunnen uiten. Er worden alternatieven voorgesteld, zoals het vervangen van “Ze zal niet beter worden” door “Ik ben bang dat ze niet beter zal worden”, en het herformuleren van termen zoals “We zullen deze moeilijke ziekte samen tegemoet treden” in plaats van “vechten” of “worstelen”.
De onderzoekers bevelen aan om deze discussie op te nemen in de opleiding van artsen, met name in medische opleidingen, om het gebruik van dergelijke termen te voorkomen.
Never-Words: What Not to Say to Patients With Serious Illness
Delen via e-mail