comments
Foto: Shutterstock
Vorig jaar schrapte de Vlaamse regering al de vestigingspremie voor startende huisartsen. Ook de subsidie voor telesecretariaat, vooral interessant voor solo-en duopraktijken, wordt afgeschaft. De hervorming van Impulseo is volledig op maat van grote en multidisciplinaire eerstelijnspraktijken getekend. De Vlaamse regering bezegelt zo het lot van de kleinschalige huisartsenpraktijken.
De afschaffing van de vestigingspremie van 20.000 euro voor huisartsen die zich vestigen of verhuizen naar een huisartsenarme zone op 1 juli vorig jaar, was al een alarmsignaal. De vrijgekomen middelen gaan nu vooral naar de promotie van ‘brede eerstelijnspraktijken’ die in een netwerk met andere eerstelijnsdisciplines samenwerken.
Ondanks heftig protest van BVAS blijft de Vlaamse regering huisartsen die solo of in duo werken naar de exit begeleiden. In de plaats van de vestigingspremie komt er weliswaar onder meer een extra renteloze lening van 10.000 euro, maar die is te gebruiken voor extra ruimte of infrastructuur, voor het investeren in multidisciplinaire samenwerking en opleiding.
Om grote praktijken nog meer te bevoordelen, koos de Vlaamse regering er ook voor om de premie voor telesecretariaat te beperken. Enkel startende huisartsen zullen die premie van maximum 3.400 euro nog kunnen aanvragen voor maximum vijf jaar. Voor huisartsen die nu met een telesecretariaat werken, en dat zijn vooral solo- en duopraktijken, wordt een uitdoofscenario van twee jaar voorzien.
In dezelfde strategie past de oproep om proefprojecten in te dienen voor de oprichting van ‘brede eerstelijnspraktijken’. Dat zijn praktijken op één of meerdere locaties waar bij voorkeur meerdere huisartsen samenwerken “met minstens één maar bij voorkeur meerdere andere eerstelijnsdisciplines onder één gemeenschappelijk en gedeeld zorgbeleid en vanuit een gemeenschappelijk dossiersysteem”.
BVAS zweert bij de vrije keuze van praktijkvorm voor elke huisarts, al naargelang de situatie. Kleinschaligheid heeft ook belangrijke voordelen zoals directheid van contact en toegankelijkheid. De systematische discriminatie van de vele huisartsen die solo of in duo werken, maar eveneens multidisciplinair samenwerken, is zowel contraproductief, zoals de wachtlijsten in Nederland en het Verenigd Koninkrijk ons leren, als fnuikend voor het vrije initiatief.
De Covid-crisis heeft geleerd dat we álle huisartsen nodig hebben, ook de huisartsen in solo- en duopraktijken.
Dr. Dirk Scheveneels, Ondervoorzitter BVAS
Dr. Marc Moens, Erevoorzitter BVAS en voorzitter Vlaams Artsensyndicaat
Delen via e-mail
Inderdaad! Ik heb als solohuisarts vaak discussies met collega's uit veelartsenpraktijken, dat de solowerkende huisarts gediscrimineerd wordt. Bovendien - en weet dat veel goedbetaalde specialisten dit bevestigen - zijn maar weinig solo-huisartsen te vinden, die zich een secretaresse kunnen veroorloven. En in Covidtijden als deze, waar vaak dubbelbemande secretariaten in de huisartsengeneeskunde niet volstaan - kan ik U verzekeren : "Er mag niet veel meer fout gaan of je geeft er gewoon de brui aan." De testcentra zijn overbevraagd, de telefoon wordt niet opgenomen, een test wordt pas ingepland na drie dagen typische symptomen, mensen raken telefonisch niet geholpen in vaccinatiecentra, in hun mutualiteit en naar wie bellen ze? Quarantaineregels die door iedereen anders worden geinterpreteerd en gecommuniceerd (zelfs onder huisartsen : ze zijn het beu om naar sciensano te surfen) mensen die wachten op een telefoon van het tracingcentrum .... Leve onze Belgische halfslachtige politiek van : " Ik wille wel, maar ik durve nie,,"