Lange tijd bestonden er grote twijfels over het effect van sport op het ontstaan van ALS. Een nieuwe studie heeft een aantal van deze twijfels weggenomen.
Amyotrofische laterale sclerose (ALS) is een zeldzame en progressieve neurodegeneratieve ziekte die zenuwcellen in de hersenen en het ruggenmerg aantast. ALS-patiënten verliezen het vermogen om spierbewegingen te controleren, wat vaak leidt tot totale verlamming en de dood, met een gemiddelde levensverwachting van twee tot vijf jaar na de diagnose.
De diagnose ALS bij jonge topsporters heeft het idee doen ontstaan dat intensieve lichamelijke activiteit verband zou kunnen houden met de ontwikkeling van ALS, maar de resultaten over lichamelijke activiteit en het risico op ALS zijn tegenstrijdig. Er werd een Noorse studie uitgevoerd om meer te weten te komen. De studie onderzocht 373.696 mensen, met een gemiddelde leeftijd van 41 jaar, die gemiddeld 27 jaar werden gevolgd. Van de deelnemers ontwikkelden er 504 ALS, van wie 59% mannen waren.
Het niveau van lichamelijke activiteit werd geregistreerd in vier categorieën: sedentair; minimaal vier uur per week wandelen of fietsen; minimaal vier uur per week recreatief sporten of intensief tuinieren; of regelmatige intensieve training of sportwedstrijden. De laatste twee categorieën werden gecombineerd tot één hoge activiteitsgroep.
Van de 41.898 mannen in de hoge activiteitsgroep ontwikkelden er 63 ALS; van de 76.769 mannen in de middengroep ontwikkelden er 131 ALS; en van de 29.468 mannen in de sedentaire groep ontwikkelden er 68 ALS.
Na correctie voor roken en de body mass index, bleek dat mannen met een matig niveau van lichamelijke activiteit een 29% lager risico op ALS hadden en mannen met een hoog niveau een 41% lager risico, vergeleken met sedentaire mannen. Een lagere hartslag in rust, wat duidt op een goede lichamelijke conditie, werd in verband gebracht met een 32% lager risico op ALS.
Deze resultaten laten dus zien dat een matig tot hoog niveau van lichamelijke activiteit mogelijk beschermt tegen ALS bij mannen, maar er zijn natuurlijk nog meer onderzoeken nodig voordat er definitieve conclusies kunnen worden getrokken.
Physical Activity, Fitness, and Long-Term Risk of Amyotrophic Lateral Sclerosis
Delen via e-mail